Narodowe Muzeum Quiltu w Kentucky USA to placówka, która wzorcowo wręcz pracuje nad rozwojem sztuki współczesnych quilterów, udostępniając ich prace ciągle rosnącej liczbie odbiorców na całym świecie. Zbiory własne oraz gościnne kolekcje ogląda w ciągu roku ponad 100 tys. entuzjastów tej sztuki ze wszystkich 50 stanów USA i z ponad 40 krajów świata.
Prezentowana w dniach 6 IV - 10 VII br. ekspozycja zatytułowana "Japońscy artyści quiltu, którzy zainspirowali świat" obejmowała prace 17 cenionych i podziwianych japońskich quilterek. I pokazała na jakie wyżyny podniosły tę sztukę renomowane japońskie artystki m.in. Yoko Saito, Keiko Goke, Yoshiko Katagiri, Suzoko Koseki, Shizuko Kuroha, Reiko Washizawa.
"Artyści biorący udział w tej wystawie przez długi czas tworzyli quilty i wypracowali swój własny styl. Wyrażają w nim japońską estetykę na różne sposoby, poprzez projekt, kolorystykę, jakość wykonania i cechy etniczne ….." - napisała we wprowadzeniu kurator wystawy, redaktor naczelna magazynu YOMIURI QUILT TIME p. Naomi Ichikawa.
Pierwsze quilty pojawiły się w Japonii około 1980 roku i w krótkim czasie zyskały dużą popularność. Japonia miała wówczas długą i bogatą tradycję tekstylną, ale japońskie quilterki szukając inspiracji często patrzyły na Zachód i ich prace były w początkowym okresie w amerykańskim stylu. Stało się tak po części pod wpływem wyświetlanego w Japonii ( i znanego również w Polsce ) amerykańskiego serialu telewizyjnego "Domek na prerii". Z upływem czasu jednak sytuacja uległa znaczącej zmianie. Pomogły w tym pionierki japońskiego quiltu, takie jak Shizuko Kuroha, która zainteresowała się quiltem mieszkając w Stanach w latach 70-tych.
Aktualnie szacuje się, że w Japonii aktywnie działa trzy miliony quilterów, a coroczny Tokyo International Great Quilt Festival, największe quilterskie wydarzenie na świecie odwiedza 250 000 osób.
Japońskie quilty są znane ze swojego kunsztu, a quilterki uczestniczą w profesjonalnych, zorganizowanych szkoleniach. Aby stać się uznanym quilterem, trzeba nauczyć się tego w oficjalnej szkole, regularnie uczestniczyć w spotkaniach, wystawiać quilty w ciągu roku i tworzyć quilty w stylu preferowanym przez daną szkołę. Stowarzyszenie Japońskich Instruktorów Rękodzieła zapewnia quilterkom oficjalną certyfikację.
Odwiedzający wystawę miłośnicy quiltów mogli zobaczyć, jak wyspiarskie, tekstylne tradycje przybierają nowe formy w pracach współczesnych artystów. Czołowa japońska quilterka Yoko Saito używa w swoich pracach neutralnych odcieni jak kolor taupe / mieści się on w zakresie od ciemnego brązu do koloru szaro-brązowego lub brązowo-szarego/. W swojej pracy "Fagelpipa", zachęca widzów do rozważenia niuansów każdego koloru. Pojawia się także kolor indigo, czyli "Japan Blue", wywodzący się z praktyki barwienia, która rozpoczęła się w Japonii w VIII wieku.
Miłośnicy tradycyjnych amerykańskich projektów quiltu docenią pracę Keiko Goke, znaną z niezwykłego, instynktownego użycia koloru. Wykorzystuje ona nieregularne układanie, aplikacje, hafty i inne ozdoby m.in. w pracy w "My Double Wedding Ring".